Vorige week was ik in New York voor een positioneringsopdracht. Terloops verzekerde de klant mij dat het hotel een unieke ervaring zou worden. Ik was wat sceptisch: in het verleden heb ik veelvuldig in hotels overal ter wereld geslapen en dan zie je toch veel eenheidsworst. Natuurlijk waren er wat uitschieters zoals bijvoorbeeld nieuwe hippe design hotels, maar daar raakte ik na een paar dagen altijd wel op uitgekeken. Er was altijd wel iets of er gebeurde iets dat gewoonweg niet aansloot op het imago. Zo werden initieel grappige dingen opeens heel voor de hand liggend of zelfs vervelend. Of ging de interactie met medewerkers toch net even anders dan verwacht.

En toen kwam ik in het Ace Hotel in New York. Waar alles op een uitdagende en stimulerende manier overtuigend anders zou moeten zijn. In een wijk waar je niet aan denkt voor een nieuw hotel. En daarmee startte het…

Paars haar

Bij binnenkomst werd ik begroet door een man in een grote blauwe blouse met opgestroopte mouwen. Hij heeft een baard, verwilderd haar en duidelijke tattoos. En inderdaad, dit was de hotelmanager. Super relaxed en gemeend vriendelijk. De receptioniste heeft paars haar, sprankelende ogen, een grote glimlach en een begroeting uit het hart.

De bomvolle lobby kenmerkt zich door een opgezette kop van een ree, veel koper, een Amerikaanse vlag en een DJ.

“Use your key card and start going places” staat er boven het key card slot in de lift. En mijn kamer is behangen met de bladmuziek is van de opera Patience. Dus niet zomaar wat bladmuziek, maar van een opera uit de eind 18de eeuw die als een satire óók dingen anders deed.  Klopt dus.

De hotelguide heet ‘The Ace Survival Guide – a manual for food, drinks & other ephemera’. Vervolgens valt mijn oog op een setje kaartjes bij elkaar gehouden door een dikke band. Ik duw de band opzij en lees ‘Here are some art cards by artist Miho Hatori. We love them. We hope you will, too. Because they’re yours now. – Ace’.

‘Smoke outside. Meet a stranger’

Bij het ‘verboden te roken’ symbool in de kamer staat ‘Smoke outside. Meet a stranger’ en vervolgens in kleine tekst ‘Smoke inside, pay a stranger $250’. Zo simpel kan het zijn.

In de lift vertelt een andere gast enthousiast dat hij een heuse DJ set en een gitaar in zijn kamer had. Waar praten hotelgasten in de lift over hun kamer? Heerlijk!

Het Ace Hotel is wat mij betreft HET voorbeeld van een merk-waardig hotel. Een hotel dat zich zelf blijft door anders te zijn en dat consequent uitvoert tot in de kleinste details met medewerkers die het merk in het DNA hebben. Allemaal 100% Ace dus. En dat levert fans op. En fans komen vaker, besteden meer en vertellen je verhaal. Dat blijkt!

Dit artikel is verschenen op Adformatie